Το σπερμοδιάγραμμα είναι η σημαντικότερη εξέταση της εκτίμησης της γονιμότητας του άντρα
Τι μας φανερώνει το σπερμοδιάγραμμα;
Το σπερμοδιάγραμμα αποκαλύπτει την ποιότητα του σπέρματος. Η ποιότητα του σπέρματος καθορίζεται ουσιαστικά από τέσσερις παράγοντες:
Το συνολικό αριθμό των σπερματοζωαρίων
Τα φυσικά τους χαρακτηριστικά (μορφολογία σπερματοζωαρίων)
Την ικανότητά τους να κινούνται σωστά μετά την εκσπερμάτιση (κινητικότητα)
Την ακεραιότητα του DNA τους.
Ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές σε ένα σπερμοδιάγραμμα;
Το 2010 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επαναπροσδιόρισε τις τιμές αναφοράς για το σπερμοδιάγραμμα. Για το τι δηλαδή είναι φυσιολογικό, και θέτει τις προϋποθέσεις για την επίτευξη εγκυμοσύνης. Υπάρχει μια σημαντική διαφορά με τις προηγούμενες τιμές, οι οποίες είχαν καθοριστεί πολλά χρόνια πριν, το 1999. Ο τρόπος με τον οποίο είχαν καθοριστεί τότε οι διαφορετικές παράμετροι αφορούσε δείγμα από τυχαίο ανδρικό πληθυσμό. Γεγονός που στα χρόνια που ακολούθησαν, και καθώς η γνώση και η εμπειρία συσσωρεύονταν, θεωρήθηκε πως δεν ήταν το ιδανικό, οπότε και η ανάγκη για νέο προσδιορισμό των φυσιολογικών τιμών σπερμοδιαγράμματος.
Έτσι, το 2010 η έρευνα έκανε ανάλυση σε 4000 άνδρες με πιστοποιημένη τη γονιμότητά τους σε 14 χώρες. Άνδρες που θεωρήθηκαν γόνιμοι επειδή είχαν καταφέρει να αφήσουν τη σύντροφο τους έγκυο τους προηγούμενους 12 μήνες. Έτσι, τελικά καταλήξαμε σε νέα δεδομένα όσον αφορά στις φυσιολογικές τιμές που παρουσιάζει ένα σπερμοδιάγραμμα, όπως αυτές παρουσιάζονται στο συγκριτικό πίνακα που ακολουθεί:
Σπερμοδιάγραμμα: Οι Φυσιολογικές τιμές
WHO 1999
Όγκος: 2 ml
Συγκέντρωση: 20 εκατομμύρια/ml
Προοδευτική κινητικότητα: 50%
Φυσιολογική μορφολογία: 14%
WHO 2010
Όγκος: 1,5 ml
Συγκέντρωση: 15 εκατομμύρια/ml
Προοδευτική κινητικότητα: 32%
Φυσιολογική μορφολογία: 4%
Μετά το σπερμοδιάγραμμα: Αποτελέσματα
Ερμηνεύοντας το σπερμοδιάγραμμα ακόμη και μέσα στο ίδιο εργαστήριο όμως, δυο διαφορετικοί άνθρωποι, άριστα καταρτισμένοι, μπορεί να έχουν μικρές αποκλείσεις ο ένας από τον άλλο.
Είναι στην εμπειρία του καθενός να κρίνει εάν ένα σπέρμα με οριακές παθολογικές παραμέτρους μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ήπιες μεθόδους υποβοήθησης, όπως η σπερματέγχυση ή πρέπει απευθείας το ζευγάρι να οδηγηθεί σε εξωσωματική με μικρογονιμοποίηση.
Χρησιμοποιούμε cookies για να διασφαλίσουμε ότι σας δίνουμε την καλύτερη εμπειρία στον ιστότοπό μας. Αν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, θα υποθέσουμε ότι είστε ευχαριστημένοι με αυτό.Ok